قوانین مربوط به اطفال و فرزندپروری در ایالات متحده
استفاده از کودکستان وقتی است که برای مراقبت از اولاد خرد خود به سائرین اتکا می کنید. در ایالات متحده رواج است که والدین وقت انجام وظیفه یا تحصیل از کودکستان استفاده کنند. درباره انتخاب های خود برای مراقبت از طفل بیاموزید. انتخاب های بدون مصرفی و کم مصرف را یافت کنید.
تامین نیازهای طفل
والدین و سرپرستان از نظر قانونی مسئول تأمین نیازهای فرزندانشان تا زمانی که بالغ شوند هستند. در اکثر ایالت ها، اطفال از نظر قانونی در سن 18 سالگی بالغ میشوند.
والدین مسئول رسیدگی به نیازهای اساسی فرزند خود هستند، از جمله:
- غذا، پوشاک و مسکن
- مراقبت از سلامت جسمی و روانی
- آموزش دولتی یا خصوصی
- پشتیبانی مالی
- نظارت
- حفاظت
هر دو والد موظفند بدون توجه به وضعیت تأهل از فرزندان خود حمایت کنند. والدینی که طلاق گرفته اند ممکن است بسته به اینکه کدام والد حضانت فرزند را بر عهده دارد، ملزم به پرداخت هزینه های حمایت از فرزند شوند.
اگر در تأمین نیازهای فرزندتان مشکل دارید، سازمان هایی وجود دارند که می توانند به شما در پرداخت هزینه های زندگی و یافتن خدمات مراقبت از طفال کمک کنند. |
سوءاستفاده و غفلت
همه ایالتها قوانینی دارند که از اطفال در برابر چهار نوع بدرفتاری اصلی محافظت می کنند.
- آزار جسمی به هر عملی گفته می شود که منجر به آسیب جسمی جدی شود، مانند ضربه، مشت، لگد و پرتاب
- آزار عاطفی به هر عملی گفته می شود که باعث آسیب عاطفی شود، مانند توهین، تمسخر، تحقیر و تهدید
- سوء استفاده جنسی هر گونه فعالیت جنسی اجباری، لمس نامناسب، یا نشان دادن عکسها یا فیلم های نامناسب است
- غفلت عبارت است از عدم تامین مایحتاج اولیه از جمله غذا، سرپناه، مراقبت های صحی، آموزش و نظارت
والدینی که مشکلات سوء مصرف مواد مخدر دارند ممکن است در شرایط خاص به کودک آزاری و بی توجهی متهم شوند. قرار دادن کودکان در معرض فعالیت غیرقانونی مرتبط با مواد مخدر نیز در بسیاری از ایالت ها جرم است.
هر ایالت از نظر قانونی افراد خاصی را ملزم میسازد که کودک آزاری یا بی توجهی را به پولیس و سازمانهای رفاه کودکان گزارش دهند. این الزامی در صورتی وجود دارد که آنها از کودک آزاری مطلع یا به آن مشکوک باشند. این گزارشدهندگان اجباری شامل مددکاران اجتماعی، ارائه دهندگان مراقبت های صحی، متخصصان سلامت روان، معلمان، کارکنان مکتب، ارائه دهندگان خدمات مراقبت از اطفال و مامورین اجرای قانون هستند. 18 ایالت همه را ملزم به گزارش کودک آزاری و بی توجهی میدانند.
اگر طفلی را میشناسید که مورد آزار و اذیت قرار دارد، با خدمات محلی حفاظت از طفل، خط تیلفون ملی کودک آزاری Childhelp یا مرکز ملی اطفال گمشده و مورد استثمار تماس بگیرید. اگر آنها در معرض خطر فوری و جدی هستند با 911 تماس بگیرید. در اکثر ایالت ها، می توانید کودک آزاری را به صورت ناشناس گزارش دهید. هویت شما با فرد متهم به آزاردهی به اشتراک گذاشته نخواهد شد. |
مجری قانون و/یا خدمات حفاظت از طفل (CPS) گزارش های مربوط به کودک آزاری و بی توجهی را بررسی می کند. CPS ممکن است تصمیم بگیرد که دربارهی موارد جدی با صحبت با طفل، خانواده، شاهدان و گزارش دهنگان تحقیق کند. CPS تصمیم خواهد گرفت که آیا برای اطمینان از ایمن بودن طفل و خانواده مداخله کند یا خیر. هر گونه مداخله CPS با در نظر داشت منافع طفل خواهد بود.
در بسیاری از موارد، CPS از والدین می خواهد که با یک مددکار اجتماعی ملاقات کنند تا در مورد نگرانیها دربارهی مصئونیت طفل صحبت کنند. مددکار اجتماعی می تواند به والدین کمک کند تا راه هایی را برای تامین امنیت طفال در خانه شناسایی کنند.
در برخی موارد، اگر طفل در خطر باشد، CPS ممکن است طفل را از والدین بگیرد. قبل از اینکه CPS فرزندشان را به خانه بازگرداند، والدین باید نشان دهند که چگونه می توانند در یک محیط امن از کودک خود مراقبت کنند. در موارد شدید کودک آزاری، CPS ممکن است از دادگاه بخواهد که حق حضانت والدین را لغو کند.
منظور از تربیت کردن این است که به اطفال نحوهی رفتار مناسب آموزش داده شود. کودک آزاری عملی است که هدف آن آسیب رساندن به اطفال است. اشکال کودک آزاری شامل آسیب جسمی، عاطفی، جنسی و غفلت است. وقتی به دلیل رفتار بد و برای تربیت کردن ازتنبیه و آسیب رساندن استفاده شود، تربیت میتواند به کودک آزاری تبدیل شود.
تنها گذاشتن طفل در خانه
بسیاری از قوانین ایالتی رها کردن طفل خردسال بدون مراقب را به عنوان بیتوجهی در نظر میگیرند، مخصوصاً زمانی که آنها را در معرض خطر یا احتمال صدمه قرار دهد. اما اکثر ایالتها قوانینی برای تعیین حداقل سن برای تنها گذاشتن طفل در خانه ندارند.
قبل از اینکه تصمیم بگیرید فرزندتان را در خانه تنها بگذارید، مهم است که در مورد نیازها، سن، سلامت جسمی و رفاه عاطفی او فکر کنید. همچنین باید مدت زمان دور بودن از خانه و محیط خانهای که طفل را در آنجا تنها میگذارید را در نظر بگیرید.
اگر شما یا فرزندتان از تنها ماندن در خانه احساس امنیت نمی کنید، استفاده از گزینههای خدمات مراقبت از طفل را در نظر بگیرید. |
مکتب
اگر والدین طفلی در سن مکتب هستید، وظایف و حقوق متفاوتی دارید.
والدین از نظر قانونی موظفند فرزندان خود را به مکتب بروند. مکتب می تواند مکاتب دولتی یا خصوصی و همچنین برنامههای تحصیل خانگی باشد. قوانین ایالتی در مورد سنی که اطفال باید مکتب را شروع کنند و چه زمانی میتوانند ترک تحصیل کنند متفاوتاند. والدین موظفند اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان به طور منظم به مکتب میروند و مقررات رفتاری مکتب را رعایت میکنند.
والدین حق دارند بر اساس نیازهای فرزندشان، درخواست تغییر در صنوف و فعالیت های مکتب فرزندشان را داشته باشند. والدین میتوانند تصمیم بگیرند که فرزندان خود را در بعضی صنوف خاص و امتحانات استندرد شامل نسازند. برای اطمینان از اینکه افراد خاص از فرصت برابر برای موفقیت در مکتب برخوردار هستند، مکاتب باید تعدیلات معقولی در برنامهها ایجاد کنند. این امر شامل متعلمانی با مهارتهای زبانی متفاوت، ناتوانیها، مذاهب و هویتهای جنسی متفاوت میشود.
والدین حق دارند برای ایمنی فرزندشان در مکتب کمک بخواهند. مدارس باید به والدین اطلاع دهند که آیا فرزندشان مورد قلدری سایر متعلمان قرار میگیرد یا متعلمان دیگر را مورد آزار و اذیت قرار میدهد. والدین همچنین میتوانند قلدری و تبعیض را به کارکنان مکتب گزارش دهند. مکاتب باید به این گزارش ها پاسخ دهند و برای ارتقای ایمنی متعلمان تلاش کنند.
درباره فرستادن فرزندتان به مکتب در ایالات متحده آمریکا بیشتر بدانید. |
سایر قوانین مهم
والدین مسئول نظارت بر رانندگان نوجوان هستند، به ویژه زمانی که آنها مجوز یادگیرنده داشته باشند.
والدین نمیتوانند فرزندان خود را بر خلاف میل آنها مجبور به ازدواج کنند. اما اگر قانون ایالتی داشتن اجازه والدین برای ازدواج افراد زیر 18 سال را الزامی بداند، والدین میتوانند به فرزندانشان اجازه دهند در سن 16- 17 سالگی ازدواج کنند.
نکاتی در مورد پرورش اطفال تازه وارد به ایالات متحده آمریکا
پدر و مادر بودن همیشه آسان نیست. به خصوص برای خانواده هایی که در حال تطبیق با یک کشور جدید هستند، می تواند سخت باشد. والدین و فرزندان مهاجر با چالش های منحصر به فردی روبرو هستند.
با فرزندتان در مورد احساسات و تجربیات خود دربارهی تطبیق با فرهنگ آمریکایی صحبت کنید. اگر به نظر می رسد فرزند شما سریعتر از شما با فرهنگ آمریکایی سازگار می شود، اشکالی ندارد. در مورد راه هایی صحبت کنید که هر دوی شما می توانید با هم در جامعه محلی خود مشارکت کنید. یادگیری زبان انگلیسی را با فرزندتان تمرین کنید و با هم در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید.
به فرزندتان فرصت هایی بدهید تا با فرهنگ شما ارتباط برقرار کند. به زبان مادری خود مکالمه داشته باشید. به زبان مادری خود کتاب بخوانید و فیلم تماشا کنید. غذاهای سنتی را با هم بپزید. سنتهای مورد علاقه کشور خود را به اشتراک بگذارید. به گروه های اجتماعی هموطنان خود بپیوندید.
برای دریافت کمک، با اعضای فامیل، دوستان و متخصصان تماس بگیرید. اگر با فرزندتان مشکل دارید، کمک گرفتن می تواند مفید باشد. با فرزند، اعضای خانواده، دوستان، و ارائه دهندگان خدمات صحبت کنید تا راه حل های موثری را بیابید. درباره یافتن خدمات صحت روانی بیاموزید.
پیدا کردن کمک
منابع بیشتری برای والدین و نوجوانانی که تازه وارد ایالات متحده شده اند، بیابید.
منابع | پشکش ها |
رهنمودی برای والدین مهاجری که در ایالات متحده آمریکا فرزند بزرگ میکنند به زبان های انگلیسی، عربی، اسپانیایی، نپالی و سومالیایی موجود است. | |
منابع محلی خدمات مراقبت از اطفال، خدمات صحی و اجتماعی و کمکهای مالی برای هر ایالت. | |
منابعی برای خانوادههای مهاجر و پناهنده. | |
راهنمای ساختن پلان اضطراری خانواده و فرزندپروری. | |
پشتیبانی عاطفی از طریق تلیفون و منابع آنلاین فرزند پروری. | |
حمایت عاطفی برای نوجوانانی که به دنبال کمک و منابع آنلاین برای نوجوانان، والدین و سرپرستان هستند. | |
منابع جامعه محلی، از جمله بحران و اضطرار، غذا، مسکن و صحت. |
کمک حقوقی، صنف های انگلیسی، کلینیک های صحی، حمایت مسکن و موارد دیگر را بیابید. با اپلیکیشن FindHello، نقشه محلی و لست خدمات برای مهاجران در ایالات متحده آمریکا را جستجو کنید.
معلومات این صفحه از USA.gov, the U.S. Department of Health & Human Services, و دیگر منابع معتبر بدست می آید. هدف ما ارائه معلوماتی به آسانی قابل فهم است که به طور منظم اپدیت می شوند. این معلومات مشوره حقوقی نمی باشند.