چگونه برای مراحل مهاجرت آماده شوید

روند بیرون کردن و اخراج

روند بیرون کردن فرآیند قانونی است که برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا باید به یک غیرشهروند دستور ترک ایالات متحده داده شود یا خیر. این رسیدگی‌ها در محکمه مهاجرت انجام می‌شود و گاهی اوقات به عنوان رسیدگی‌های محکمه مهاجرت نامیده می‌شوند.

اگر قاضی تصمیم بگیرد که فردی باید کشور را ترک کند، فرمان بیرون کردن صادر می‌کند. دستور اخراج یک تصمیم رسمی دادگاه است که فرد دیگر اجازه قانونی برای اقامت در ایالات متحده ندارد. بیرون کردن عمل واقعی دولت است که از نظر فیزیکی فرد را پس از صدور حکم اخراج از ایالات متحده می‌کند.

افرادی که می‌توانند در جریان پروسه‌ی بیرون کردن قرار بگیرند شامل کسانی هستند که:

بدون اجازه قانونی وارد ایالات متحده شد
ویزای بیش از حد طولانی
شرایط وضعیت خود را نقض کردند.
به برخی جرایم محکوم یا متهم شده‌اند

دادگاه‌های مهاجرت توسط دفتر اجرایی بررسی مهاجرت (EOIR) اداره می‌شوند که بخشی از وزارت دادگستری ایالات متحده (DOJ) است.

مراحل استاندارد بیرون کردن

مراحل استاندارد بیرون کردن زمانی شروع می‌شود که وزارت امنیت داخلی (DHS) به شما یک Notice to Appear (NTA) بدهد. این یک سند است که توضیح می‌دهد چرا دولت فکر می‌کند تو باید تبعید شوی. پرونده‌ات در دادگاه مهاجرت برگزار می‌شود، معمولاً نزدیک جایی که زندگی می‌کنی. ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد تا به پایان برسد.

در جلسات شما، هم تو و هم یک وکیل دولتی اطلاعات را با قاضی به اشتراک می‌گذارید. شما ممکن است بتوانید برای یک یا چند نوع «امداد از بیرون کردن» درخواست بدهید، یعنی یک راه قانونی برای ماندن در ایالات متحده. اگر قاضی با دولت موافقت کند، ممکن است به شما حکم بیرون کردن بدهند. برخی افراد این دستور را می‌پذیرند و کشور را ترک می‌کنند. دولت همچنین می‌تواند تو را به صورت فیزیکی از ایالات متحده خارج کند

مراحل بیرون کردن فوری

حذف فوری به افسران مهاجرت اجازه می‌دهد تا شما را بدون جلسه‌ای در برابر قاضی مهاجرت به سرعت بیرون کنند. اگر بدون مجوز وارد ایالات متحده شده‌اید و نمی‌توانید ثابت کنید که حداقل دو سال در ایالات متحده زندگی کرده‌اید، ممکن است با بیرون کردن سریع روبرو شوید.

این پروسه می‌تواند به سرعت پیش برود، گاهی در عرض چند ساعت، اما ممکن است روزها یا حتی هفته‌ها نیز طول بکشد. زمان‌بندی اغلب به این بستگی دارد که کجا توقیف کردن می‌شوید و به چه کشوری اخراج می‌شوید. این روندها توسط DHS انجام می‌شود.

توقیف شدن

ممکنه در یک توقیف خانه نگه داشته بشی یا در حین انجام پرونده‌های مهاجرت تحت نظارت باشی. نظارت ممکن است شامل ردیابی از طریق یک اپلیکیشن تلفن، پوشیدن دستبند الکترونیکی یا چک کردن منظم با ICE باشد.

اگر توقیف شده‌ای و از بازگشت به کشور خود می‌ترسی، به افسر مهاجرت بگو که از بازگشت به کشور خود می‌ترسی و می‌خواهی برای پناهندگی اقدام کنی.
اگر توسط DHS توقیف شده‌اید، ممکن است واجد شرایط آزادی از بازداشت به صورت «آزادی مشروط» باشید. تو می‌تونی از افسر اخراجت درباره درخواست آزادی مشروط بپرسی.
اگرچه بیشتر افراد در جریان پرونده خود توقیف کردن نمی‌شوند، ممکن است در جلسه تقویم اصلی توقیف کردن شوند، پس از جلسه نهایی اگر پناهندگی رد شود (حتی اگر تجدید نظر کنید) یا اگر دولت بخواهد پرونده شما را رد کند و شما را به بیرون کردن سریع منتقل کند.

مراحل آماده شدن برای پروسه‌ی بیرون کردن

(https://youtu.be/Qnfdy_E-EB0?si=j1rXZWhPyNT0Z5vB)

1. اطلاعیه حضور خود را بخوانید

مراحل مهاجرت زمانی آغاز می‌شود که DHS برایت یک اخطار حضور (NTA) که به عنوان فرم I-862 نیز شناخته می‌شود، صادر کند. NTA اطلاعاتی درباره شما مانند نام، کشور و زمان ورودتان به ایالات متحده را فهرست می‌کند. همچنین فهرستی از اتهامات یا قوانین مهاجرت که ممکن است نقض کرده باشی را شامل می‌شود. ممکن است تاریخ، زمان و مکان اولین جلسه شما را شامل شود.

چند نکته‌ای که باید بدانید:

اگر NTA اطلاعات لازم را نداشته باشد یا شامل خطا باشد، ممکن است از نظر قانونی نامعتبر باشد.
اگر NTA تاریخ و زمان اولین جلسه‌ات را مشخص نکند، باید اطلاعیه‌ای از دادگاه مهاجرت دریافت کنی، اما ممکن است اطلاعیه‌ای دریافت نکنی و باید خودت آن را جستجو کنی.
اگر ظرف ۷۲ ساعت پس از دستگیری، NTA به شما داده نشده است، با افسر تبعیدت تماس بگیر. این همچنین می‌تواند به این معنی باشد که تو در جریان پروسه‌ی بیرون کردن سریع قرار داری.

این نمونه NTA را ببین

۲. کمک حقوقی را دریابید

مهم است که سعی کنی هرچه زودتر کمک حقوقی پیدا کنی. یک وکیل مهاجرت می‌تواند شما را در روند دادگاه راهنمایی کند و به حفاظت از حقوقتان کمک کند. بسیاری از سازمان ها و وکلا خدمات و پشتیبانی حقوقی رایگان یا کم هزینه ارائه می دهند.

**وکیل** یا **حقوق‌دان** کسی است که مجوز ارائه مشاوره حقوقی و نمایندگی شما در دادگاه را دارد. یک **نماینده معتبر** فردی غیر وکیل است که در زمینه قانون مهاجرت آموزش دیده و در صورتی که برای یک سازمان تایید شده کار کند، مجاز به کمک به افراد در دادگاه مهاجرت است.

در حال حاضر، برای برخی افراد، ارتباط با وکلا دشوار بوده است. اگر نمی‌تونی کمک حقوقی بگیری، اطلاعاتی پیدا کن که بهت کمک کنه خودت رو نمایندگی کنی.

3. تاریخ‌ها و مکان‌های مهم را پیگیری کن

این مسئولیت تو است که پرونده‌ات را پیگیری کنی و مطمئن شوی که از دادگاه به‌روزرسانی‌ها را دریافت می‌کنی.

مطمئن شو که نمبر A خود را داری که از آن برای دریافت به‌روزرسانی‌ها استفاده می‌کنی.
تاریخ‌های جلسه و پرونده‌ات را از نزدیک پیگیری کن. آنها می‌توانند هر زمانی که بخواهند برنامه‌ریزی را تغییر دهند یا حتی پرونده‌ات را رد کنند.
هر هفته به‌روزرسانی‌ها را چک کن. می‌تونی:
- با خط تلفن EOIR تماس بگیر: 800-898-7180 یا 304-625-2050
- از وب‌سایت وضعیت پرونده EOIRدیدن کن
- با محکمه مهاجرت محلی خود تماس بگیرید
تأیید کن که آیا جلسه‌ات آنلاین است یا حضوری. این باید در اعلامیه شنوایی‌ات ذکر شود. جلسات آنلاین را «جلسات مبتنی بر اینترنت» می‌نامند و از یک برنامه ویدیویی به نام Webex استفاده می‌کنند. درباره‌ی نحوه‌ی پیوستن به یک جلسه آنلاین بیشتر بیاموزید.
در تمام جلسات استماعیه شرکت کن. اگر جلسه‌ای را از دست بدهی، قاضی می‌تواند به دلیل عدم حضور، دستور اخراجت را صادر کند. به این میگن دستور بیرون کردن غیابی. این احکام قابل تجدید نظر نیستند و فقط در موارد نادر دوباره بررسی می‌شوند.
اگر جابجا شدی، آدرس خود را به‌روز کن. فرم تغییر آدرس را ظرف 5 روز پس از نقل مکان به EOIR ارسال کنید تا اطلاعیه‌های مهم دادگاه را از دست ندهید.
درخواست تغییر محل برگزاری را ثبت کنید اگر به ایالت دیگری نقل مکان می‌کنید. اگر درخواست پذیرفته نشود، باید به دادگاه تعیین‌شده‌ات بروی، حتی اگر به تو نزدیک نباشد.
در قرار ملاقات بیومتریک خود شرکت کنید اگر اطلاعیه‌ای برای انگشت‌نگاری دریافت کردید.

4. حقوق خود را بدانید

حقوقت می‌تواند بسته به نوع پرونده‌ات متفاوت باشد، اما دانستن آن‌ها می‌تواند بهت کمک کند تا انتخاب‌های امن‌تر و آگاهانه‌تری داشته باشی.

مراحل استاندارد بیرون کردن

اگر در دادگاه عادی مهاجرت هستی، قاضی باید حقوقت را در اولین جلسه اصلی تقویم توضیح بده.

تو حق داشتن یک وکیل را داری، اما دولت آن را به صورت رایگان به تو نمی‌دهد. تو باید وکیل یا نماینده معتبر خودت را پیدا کنی و هزینه‌اش را بپردازی.
- تو می‌توانی از قاضی فهرستی از ارائه‌دهندگان خدمات حقوقی رایگان یا کم‌هزینه درخواست کنی.
- تو می‌تونی برای پیدا کردن وکیل یا آماده کردن پرونده‌ات زمان بیشتری درخواست کنی.
- تو می‌تونی در هر مرحله از پرونده‌ات یک وکیل استخدام کنی.
شما حق داشتن مترجم را دارید اگر به زبان انگلیسی صحبت نمی‌کنید.
- بهتر است قبل از جلسه کامل دادگاه مهاجرت از یک مترجم درخواست کنید تا مطمئن شوید که یکی در دسترس است.
تو حق داری برای هر کدام درخواست بدهی نوع «تسکین از بیرون کردن» که واجد شرایط آن هستی.
- «رفع ممانعت از بیرون کردن» به معنای یک مبنای قانونی برای ماندن در ایالات متحده است. این انواع کمک بر اساس قوانین قانون مهاجرت و تابعیت است.
تو حق داری مدارک را به اشتراک بگذاری و شاهد بیاوری.
- تو باید بتوانی تمام شواهدی را که دولت استفاده می‌کند ببینی و به آن پاسخ دهی.
شما حق استیناف طلبی دارید.
- اگر پرونده‌ات را ببازی، می‌تونی به هیئت استیناف مهاجرت (BIA) درخواست بدی.

مراحل بیرون کردن فوری

تو حق داری درخواست پناهندگی کنی اگر می‌ترسی که در کشور خودت آسیب ببینی. پناهندگی برای افرادی است که ممکن است به دلیل نژاد، دین، ملیت، نظر سیاسی یا عضویت در یک گروه اجتماعی خاص در کشور خود با آسیب جدی روبرو شوند. شرایط دیگری برای واجد شرایط بودن پناهندگی نیز وجود دارد.

اگر می ترسی، به وضوح بگو: «من می ترسم به کشورم برگردم.» تا جایی که می‌تونی زود و مکرراً بگو.

تو همچنین حق داری که در مصاحبه ترس معتبر شرکت کنی. این زمانی است که یک افسر مهاجرت از شما سوالاتی می‌پرسد تا تصمیم بگیرد که آیا ترس واقعی از آزار و شکنجه دارید و آیا می‌توانید برای پناهندگی یا شکل دیگری از حفاظت درخواست دهید. این زمانی است که یک افسر پناهندگی از شما سوالاتی می‌پرسد تا تصمیم بگیرد که آیا ترس واقعی از آزار و اذیت یا شکنجه دارید یا خیر.

5. گزینه‌هات را برای ماندن در ایالات متحده بررسی کن

در حالی که در ایالات متحده حضور داری و در جریان پرونده‌های مهاجرت هستی، ممکن است بتوانی برای مزایای مهاجرت یا اشکال امداد درخواست بدهی اگر واجد شرایط باشی. این موارد می‌تواند شامل این‌ها باشد:

پناهندگی به شما اجازه می‌دهد که در ایالات متحده بمانید و کار کنید اگر در کشور خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید یا از آزار و اذیت می‌ترسید. پناهجویان می‌توانند برای گرین کارت درخواست دهند.
منع بیرون کردن تو را از بازگرداندن به کشور خود در صورت مواجهه با آزار و اذیت محافظت می‌کند. برخلاف پناهندگی، به گرین کارت منجر نمی‌شود.
کنوانسیون علیه شکنجه (CAT) از تو در برابر بازگشت به کشوری که احتمالاً دولت آن تو را شکنجه می‌کند، محافظت می‌کند. برخلاف پناهندگی، به گرین کارت منجر نمی‌شود.
لغو بیرون کردن، برای دارندگان گرین کارت و مهاجران بدون سند، به شما اجازه می‌دهد در ایالات متحده بمانید اگر برای سال‌های زیادی در ایالات متحده بوده‌اید.
تنظیم وضعیت از طریق یکی از اعضای خانواده به تو این امکان را می‌دهد که اگر ویزای مهاجرتی فوراً موجود باشد، برای وضعیت اقامت دائم قانونی درخواست بدهی.
خروج داوطلبانه به این معنی است که تو موافقت می‌کنی که خودت به کشور خود بازگردی. امر اخراج در سوابق تو ظاهر نخواهد شد.

تو می‌تونی فورم‌های رسمی رو در وب‌سایت EOIR و وب‌سایت USCIS پیدا کنی.

6. پرونده‌ات را آماده کن

آماده بودن برای موفقیت در محکمه مهاجرت مهم است. در اینجا چند راه وجود دارد که می‌تونی برای جلساتت آماده بشی. یادت باشه، اگر می‌تونی کمک حقوقی بگیری، مهمه.

اسناد خود را سازماندهی کن. همیشه کاپی از هر چیزی که ارسال و دریافت می‌کنی، از جمله نامه‌ها و رسیدهای USCIS و EOIR را ذخیره کن.
درخواستت را آماده کن. دستورالعمل‌های مرحله به مرحله را برای هر فورم قبل از پر کردن آن دنبال کن. هر سوالی که می‌خواهید از وکیل یا قاضی بپرسید را یادداشت کنید. پاسخ‌هایت را قبل از ارسال با وکیلت مرور کن.
دفاعیات قانونی خود را بشناسید. با یک وکیل کار کن تا استدلال‌های حقوقی را شناسایی کنی و بفهمی که برای چه چیزی درخواست می‌کنی.
برای حمایت از پرونده‌ات شواهد جمع‌آوری کن. این‌ها ممکن است شامل سوابق پزشکی، راپورهای پولیس، اثبات محل اقامت، نامه‌هایی از خانواده، دوستان و کارشناسان، مقالات خبری و راپورها باشد.
تمام اسنادی را که باید به جلسات خود بیاورید آماده کنید ، از جمله NTA، ID، درخواست‌ها و فهرست شاهدان. مطمئن شوید که هر سند به وضوح برچسب‌گذاری شده و اگر به زبان دیگری است، به انگلیسی ترجمه شود.
برای بازجویی آماده شو. تمرین مستقیم و متقابل با وکیل خود را تمرین کنید. این می‌تواند به شما کمک کند تا نوع سوالاتی که از شما پرسیده خواهد شد و نحوه پاسخگویی به آنها را درک کنید. ممکن است مدتی طول بکشد تا به نحوه پاسخ دادن به سوالات در طول جلسه دادگاه عادت کنید.
درخواستت را بررسی کن. قبل از جلسه شایستگی، درخواست و پاسخ‌های خود را دوباره بخوانید تا به خود یادآوری کنید که چه نوشته‌اید.

7. به جلسات دادرسی‌ات برو

در طول جلسات مهاجرت، تو در برابر قاضی مهاجرت حضور خواهی یافت. برخی از جلسات به صورت حضوری در دادگاه برگزار می‌شوند و برخی دیگر ممکن است به صورت آنلاین باشند. اطلاعیه جلسه شنوایی یا اطلاعات پرونده‌ات را بررسی کن تا متوجه شوی.

اگر جلسه‌ات حضوری است، مطمئن شو که محل دقیق دادگاهت را می‌دانی و برنامه‌ریزی کن که زودتر برسی. بهتر است 30 تا 60 دقیقه قبل از جلسه دادرسی خود به آنجا برسید تا زمان کافی برای امنیت و ثبت‌نام داشته باشید.

در طول جلسه استماع، با دقت گوش کنید و قبل از پاسخ دادن صبر کنید تا هر سوال به طور کامل پرسیده شود. اگر سؤالی را متوجه نشدی، می‌توانی درخواست کنی که تکرار یا توضیح داده شود.

جلسه استماع وثیقه

اگر توسط DHS توقیف شده‌ای، می‌تونی درخواست جلسه دادرسی برای آزادی به قید وثیقه بدی، اگر واجد شرایط باشی. می‌تونی به صورت کتبی درخواست بدی یا حضوری در دادگاه درخواست کنی. جلسات اوراق قرضه از پرونده اصلی مهاجرتت جدا است.

قاضی می‌تواند مبلغ وثیقه را تعیین کند، که پولی است که شما برای آزادی از توقیف پرداخت می‌کنید. این پول معمولاً در پایان پرونده‌ات به تو بازگردانده می‌شود اگر تمام دستورات دادگاه را رعایت کنی.
اگر نمی‌تونی وثیقه رو پرداخت کنی، می‌تونی از قاضی بخوای که مبلغ رو کاهش بده. تو همچنین می‌تونی با شبکه ملی صندوق ضمانت برای کمک به پرداخت ضمانت‌نامه‌ات تماس بگیری.
اگر با تصمیم اوراق قرضه موافق نیستی، می‌تونی درخواست تجدید نظر با BIA ثبت کنی.

جلسات اصلی تقویم

اولین جلسه یا مجموعه جلسات شما به عنوان جلسات تقویم اصلی شناخته می‌شود. این موارد معمولاً کوتاه هستند، فقط چند دقیقه، اما ممکن است لازم باشد چند ساعت بمانی چون بسیاری از موارد همزمان برنامه‌ریزی شده‌اند. این جلسات استماع عمومی هستند. اگر فرزندانت در پرونده‌ات هستند، آن‌ها را به اولین جلسه تقویم اصلی بیاور، مگر اینکه قاضی به تو بگوید نیازی به حضورشان نیست.

در اینجا چیزی است که می توانید انتظار داشته باشید:

مروری بر حقوق: قاضی باید حقوقت را توضیح بدهد، اغلب برای گروهی از افراد در دادگاه.
دعاوی: قاضی باید نام کامل، آدرس و زبان مورد نظر تو را تأیید کند. ازت خواسته می‌شه که اتهامات ذکر شده در NTA خودت رو بپذیری یا رد کنی. اگر هر یک از جزئیات یا اطلاعات مربوط به NTA اشتباه است، به قاضی بگو. تو می‌توانی قبل از پاسخ دادن درخواست کنی که هر مدرکی علیه تو را ببینی. اگر مطمئن نیستی چگونه پاسخ بدهی، حق داری از قاضی زمان بیشتری بخواهی.
کشور بیرون کردن: می‌تونی کشوری رو که ترجیح می‌دی در صورت اخراج به اونجا منتقل بشی، نام ببری. اگر آن کشور تو را قبول نکند یا تو یکی را انتخاب نکنی، قاضی یکی را انتخاب می‌کند. لازم نیست کشوری را برای بیرون کردن انتخاب کنی.
نمایندگی قانونی: قاضی باید بپرسد که آیا وکیل داری یا برای پیدا کردن وکیل به زمان نیاز داری.
مسائل برای بررسی: تو یا وکیلت می‌توانید هر موضوع حقوقی را برای قاضی مطرح کنید تا در نظر بگیرد.
درخواست کمک برای جلوگیری از بیرون کردن: تو یا وکیلت باید به قاضی بگویی که آیا قصد داری برای کمک، مثل پناهندگی، درخواست بدهی. قاضی مهلت‌هایی برای ارائه مدارک تعیین خواهد کرد و جلسه‌ای در آینده به نام جلسه رسیدگی به شایستگی‌ها برنامه‌ریزی خواهد کرد.

شایستگی شنیدن

جلسه فردی شما به جلسه استماع شایستگی نامیده می‌شود. این زمانی است که تو پرونده‌ات را به طور کامل ارائه می‌کنی. این جلسات می‌توانند چندین ساعت طول بکشند و اگر زمان بیشتری نیاز باشد، می‌توانند در تاریخ دیگری ادامه یابند. بسیاری از قضات بر اساس شهادت و مدارک خواهان زمان بیشتری خواهند بود.

سوگند: در ابتدای جلسه ازت خواسته می‌شود که دست راستت را بالا ببری و سوگند یاد کنی که حقیقت را بگویی.
به‌روزرسانی اطلاعات: تو این فرصت را داری که اطلاعات مربوط به هر برنامه‌ای را که قبلاً ثبت کرده‌ای اصلاح یا به‌روزرسانی کنی.
پذیرش مدارک: قاضی به طور رسمی اسنادی مانند NTA، درخواست برای کمک و اسناد پشتیبانی را به پرونده اضافه می‌کند.
بیانیه آغازین: برخی از قضات به وکلا اجازه می‌دهند با یک مرور کلی از پرونده شروع کنند.
بررسی مستقیم: تو درباره اینکه چرا باید اجازه داشته باشی در ایالات متحده بمانی و چطور پرونده‌ات در یکی از دسته‌های کمک برای ماندن در ایالات متحده قرار می‌گیرد، شهادت خواهی داد. وکیل‌تان با پرسش‌هایی شما را در این مورد راهنمایی خواهد کرد.
معاینه متقابل: وکیل دولت از تو و شاهدان تو سوال خواهد کرد تا ادعاهایت را به چالش بکشد.
بازپرسی مجدد: وکیل‌تان ممکن است برای روشن کردن اظهارات‌تان بعد از بازجویی متقابل، سوالات بیشتری بپرسد.
بازرسی توسط قاضی: قاضی می‌تواند در هر زمانی سوال بپرسد.
بیانیه‌های پایانی: هر دو وکیل می‌توانند استدلال‌هایشان را خلاصه کنند.
تصمیم: قاضی معمولاً در پایان جلسه تصمیم نهایی را ارائه می‌کند یا بعداً تصمیم کتبی ارسال می‌کند که بیان می‌کند آیا شما مجاز به اقامت در ایالات متحده هستید یا باید ترک کنید.

8. تصمیم قضیه‌ات را مرور کن

بعد از جلسه شایستگی‌ات، قاضی مهاجرت در مورد پرونده‌ات تصمیم می‌گیرد. می‌تونی پرونده‌ات رو با خط تلفن EOIR پیگیری کنی. این تصمیم ظرف 30 روز نهایی می‌شود مگر اینکه تو یا DHS به این تصمیم اعتراض کنی.

تو می‌تونی حق تجدید نظر خودت رو محفوظ کنی یا ازش صرف‌نظر کنی. مهم است که تمام نتایج احتمالی پرونده‌ات را با وکیل‌ات بحث کنی تا برای مراحل بعدی آماده شوی.

نتایج ممکن

بسته شدن اداری: بسته شدن اداری به معنای تعلیق موقت یک پرونده است. اغلب زمانی استفاده می‌شود که سایر پروسه ها مرتبط نیاز به حل دارند، مانند درخواست ویزه در حال بررسی یا مسئله حقوقی دیگر. این تصمیم نهایی نیست و پرونده باید پس از حل سایر مسائل حقوقی برای تصمیم نهایی دوباره باز شود.
خاتمه: اگر قاضی پرونده‌ات را خاتمه دهد، روند بیرون کردنت بسته می‌شود و دیگر در دادگاه مهاجرت با اخراج روبرو نخواهی شد.
رهایی از اخراج: اگر پرونده‌ات را ببری و DHS تجدیدنظر نکند، به تو اجازه داده می‌شود در هر وضعیتی که قاضی مهاجرت به تو اعطا می‌کند، در ایالات متحده بمانی.
خروج داوطلبانه: تو می‌تونی به جای اخراج، داوطلبانه ایالات متحده رو ترک کنی.
دستور بیرون کردن: اگر پرونده‌ات را ببازی و درخواست تجدید نظر نکنی، دستور بیرون کردن دریافت می‌کنی و ممکن است از ایالات متحده بیرون شوی.

درخواست تجدید نظر در مورد شما

اگر با تصمیم قاضی مهاجرت مخالفی، می‌تونی درخواست تجدیدنظر به هیئت استیناف مهاجرت (BIA) بدهی.BIA درخواست‌های تجدیدنظر از تصمیمات دادگاه مهاجرت و DHS را مدیریت می‌کند.

تو باید ظرف ۳۰ روز پس از تصمیم خود درخواست تجدید نظر (با استفاده از فرم EOIR-26) ارائه کنی. 30 روز از تاریخی که تصمیم کتبی قاضی صادر می‌شود، آغاز می‌گردد. وکیل دولت نیز می‌تواند درخواست تجدید نظر بدهد.
BIA پرونده را بر اساس سوابق کامل، شامل شواهد و استدلال‌های هر دو طرف، بررسی می‌کند. آنها می‌توانند تصمیم بگیرند با قاضی موافقت کنند، تصمیم را تغییر دهند یا پرونده را برای بررسی بیشتر به دادگاه مهاجرت بازگردانند. این ممکن است چند ماه تا چند سال طول بکشد.
اگر می‌خواهی درخواست تجدید نظر کنی، باید به قاضی بگویی که حق خود را برای درخواست تجدید نظر در جلسه رسیدگی محفوظ می‌داری. تو یک اقامت موقت برای جلوگیری از بیرون کردن به مدت 30 روز دریافت می‌کنی. این بدان معناست که دولت نباید شما را در حالی که منتظر تصمیم درباره تجدید نظر خود هستید، اخراج کند.
اگر شواهد جدیدی وجود داشته باشد که می‌تواند بر نتیجه پرونده‌ات تأثیر بگذارد، می‌توانی درخواست بازگشایی پرونده را به دادگاه ارائه کنی. تو باید این درخواست را ظرف ۹۰ روز پس از تصمیم نهایی ارائه کنی.
اگر به کمک در درخواست تجدید نظر خود نیاز داری، شبکه حقوقی مهاجرت کاتولیک کمک‌های حقوقی رایگان یا کم‌هزینه ارائه می‌دهد.

9. بفهم که بعداً چه اتفاقی می‌افتد

آنچه در ادامه اتفاق می‌افتد به تصمیم قاضی بستگی دارد.

اگر به شما معافیت از بیرون کردن داده شود:

اگر قاضی به تو کمک کند، ممکن است فوراً وضعیت مهاجرت قانونی دریافت کنی. برای برخی از انواع کمک، ممکن است مجبور باشی صبر کنی تا وضعیتت به طور رسمی اعطا شود.
اگر در بازداشت هستی، در بیشتر موارد باید آزاد شوی. بر اساس نوع امدادی که بهت داده شده، دستورالعمل‌هایی درباره کارهایی که باید انجام بدی دریافت می‌کنی. با این حال، ICE ممکن است تصمیم بگیرد که به حکم قاضی اعتراض کند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است مجبور شوی در بازداشت بمانی حتی اگر قاضی به نفع تو حکم داده باشد.

اگر قاضی دستور به اخراجت بده:

اگر بعد از دستور بیرون کردن توقیف شوی، ممکن است تا زمانی که اخراج شوی در بازداشت بمانی. برخی افراد در عرض چند روز اخراج می‌شوند، در حالی که برخی دیگر هفته‌ها یا بیشتر منتظر می‌مانند. به طور کلی، پس از دریافت دستور نهایی بیرون کردن نباید بیش از ۶ ماه نگه داشته شوی.
اگر وقتی قاضی حکم ICE برای بیرون کردن می‌دهد در بازداشت نیستی، ICE ممکن است تو را برای اجرای بیرون کردن توقیف کند.
در بعضی موارد، ممکن است فوراً توقیف یا اخراج نشوید. با این حال، اگر حکم نهایی بیرون کردن دارید، هنوز هم ممکن است در آینده در معرض خطر بازداشت یا اخراج قرار بگیرید اگر ICE با شما مواجه شود.
بعد از اینکه از آمریکا اخراج شدی، نمی‌تونی بدون اجازه ویژه به مدت ۵ سال یا بیشتر، بسته به پرونده‌ات، برگردی. در برخی موارد، ممکن است بتونی درخواست معافیت برای بازگشت زودتر بدی.